با سلام به تمامی دوستان گرامی ، دلهاتون از یاد خدا نورانی باد.
وقتی تاریخ معاصر ایران رو مطالعه می کنیم، وقائعی در صفحات قطور تاریخ ثبت شده که دل هر انسان آزادی خواه و حقیقت طلب رو بدرد میاره ! براستی چرا کشورهای اسلامی اینقدر دچار ذلت و خواری بوده اند و هستند؟
از مطالعه تاریخ جهان اسلام،گاهی اوقات شرمش می آید که بگوید من مسلمانم. من پیرو دینی هستم که برنامه حقیقی برای تکامل جامعه انسانی دارد؟آیا کشورهاس اسلامی ، امت های اسلامی معاصر، موجب افتخار برای پیامبرمکرم اسلام(ص) می باشند؟آیا پیامبر (ص) می تواند بگوید که این امت من است؟
چرا جامعه اسلامی دچار این همه بدبختی و ذلت شده است؟ کدام یک از کشورهای به اصطلاح اسلامی ، در مسیر قرآن و تعالیم انبیاء هستند؟
در ایران اسلامی که 35 سال انقلاب اسلامی بوجود آمده است، هنوز تا رسیدن به آن جامعه اسلامی خیلی فاصله داریم.ایران اسلامی که بحمدالله رهبر و مردم خوبی دارد، وقتی وضعش اینگونه است وای به حال دیگر کشورهای اسلامی !
برای آنکه جامعه ما اسلامی شود باید در سه مرحله مبارزه نمائیم
مبارزه در راه استقلال سیاسی
مبارزه در راه استقلال اقتصادی
مبارزه در راه استقلال فرهنگی
لازمه پیروز شدن در این مبارزات انست که به نیروی داخلی و قدرت درون ایمان راسخ داشته باشیم. متاسفانه گروهی در قالب های متفاوت در کشور ما هستند که برای حل مشکلات داخلی جامعه چشمانشان به دستان دیگران است و به نوعی غریبه پرست هستند.
نگاه غریبه پرستی و نادیده گرفتن توانایی داخلی تنها عاملی است که سالهای سال ما را از تعالی و پیشرفت وا داشته است.
ما معتقدیم هر فرد یا گروه در هر لباس و شخصیتی که باشد اگر قدرت داخلی و نیروهای درونی را نادیده بگیرد، قطعا در راستای پیشرفت ایران اسلامی نخواهد بود.
همه کشورها دارای مشکلاتی هستند، هیچ کشور یا ملت یا فردی را نمی شناسیم که دارای مشکل نباشد.
مشکلات کشورها و ملت ها بر دو صنف است.
صنف اول: عده ای بخاطر آنکه در مسیر تعالی خود و کشورشون حرکت نکرده اند دچار مشکل گشته اند، این گونه مشکلات موجب خار و ذلت آن کشور خواهد شد و تحمل این مشکلات قابل تحسین نیست.
صنف دوم: عده ای بخاطر آنکه در مسیر رشد و تعالی قرار گرفته اند دچار موانع و مشکلاتی شده اند، این گونه مشکلات موجب سربلندی آن فرد خواهد شد. و تحمل اینگونه از مشکلات قابل تحسین است و باعث بروز و رشد استعدادهای نهفته انسانی خواهد گشت. فرض کنید دانشجوی برای آنکه بتواند بهتر به کشورش خدمت نماید خود را غرق مطالعه و تحقیق و پژوهش می نماید، قطعا سختیهای بی شماری را تحمل می کند. ولی نتیجه این سختیها ، سربلندی است.
کشور ما هم در مسیر رشد و تعالی است، قعطعا ما نسبت به 30 سال قبل رشد چشمگیری داشته ایم. روزی از روزها در صفخات تاریخ این کشور، ایران هیچ چیز قابل تحسینی نداشت. اما امروزه ما چیزهای زیادی که قابل تحسین باشد را در جامعه خود می بینیم.هر چند اینها کافی نیست. اما پیشرفت کرده ایم.
مشکلات کشور را باید با استعداد جوانان مسلمان ایرانی حل نمود.
توهین به استعداد داخلی جوانان و نادیده گرفتن آنان گناه نابخشنودی خواهد بود.
ماهیت انقلاب اسلامی شکوفا نمودن استعداد انسانهاست. حرف انقلاب اسلامی انست که بگذارید انسانها و نیروهای خدادای آنان در راستای خدمت به بشریت شکوفا شود.
در جریانات اخیر( بحث مذاکره با آمریکا، رفع تحریم و...) بعضی از روزنامه ها و ژورنالیست ها چندان خدمتی به انقلاب اسلامی و استعداد داخلی ننموده اند ، بعضی از تیر روزنامه ها و مطالب روزنامه ها حاکی از آن بود که تنها راه حل مشکلات داخلی کشور، تعامل با غرب و در آن سوی مرزها نهفته است.در حالی که این دیدگاه ما را به ذلت و خواری می کشاند.
حرف ما این است که اگر از دیگران ( حال هر کشوری که می خواهد باشد) بخواهیم که مشکلات داخلی ما را حل کند، این خود مشکل بزرگتری است که حل آن به این سادگی ها نخواهد بود.
وقتی تاریخ معاصر ایران رو مطالعه می کنیم، وقائعی در صفحات قطور تاریخ ثبت شده که دل هر انسان آزادی خواه و حقیقت طلب رو بدرد میاره ! براستی چرا کشورهای اسلامی اینقدر دچار ذلت و خواری بوده اند و هستند؟
از مطالعه تاریخ جهان اسلام،گاهی اوقات شرمش می آید که بگوید من مسلمانم. من پیرو دینی هستم که برنامه حقیقی برای تکامل جامعه انسانی دارد؟آیا کشورهاس اسلامی ، امت های اسلامی معاصر، موجب افتخار برای پیامبرمکرم اسلام(ص) می باشند؟آیا پیامبر (ص) می تواند بگوید که این امت من است؟
چرا جامعه اسلامی دچار این همه بدبختی و ذلت شده است؟ کدام یک از کشورهای به اصطلاح اسلامی ، در مسیر قرآن و تعالیم انبیاء هستند؟
در ایران اسلامی که 35 سال انقلاب اسلامی بوجود آمده است، هنوز تا رسیدن به آن جامعه اسلامی خیلی فاصله داریم.ایران اسلامی که بحمدالله رهبر و مردم خوبی دارد، وقتی وضعش اینگونه است وای به حال دیگر کشورهای اسلامی !
برای آنکه جامعه ما اسلامی شود باید در سه مرحله مبارزه نمائیم
مبارزه در راه استقلال سیاسی
مبارزه در راه استقلال اقتصادی
مبارزه در راه استقلال فرهنگی
لازمه پیروز شدن در این مبارزات انست که به نیروی داخلی و قدرت درون ایمان راسخ داشته باشیم. متاسفانه گروهی در قالب های متفاوت در کشور ما هستند که برای حل مشکلات داخلی جامعه چشمانشان به دستان دیگران است و به نوعی غریبه پرست هستند.
نگاه غریبه پرستی و نادیده گرفتن توانایی داخلی تنها عاملی است که سالهای سال ما را از تعالی و پیشرفت وا داشته است.
ما معتقدیم هر فرد یا گروه در هر لباس و شخصیتی که باشد اگر قدرت داخلی و نیروهای درونی را نادیده بگیرد، قطعا در راستای پیشرفت ایران اسلامی نخواهد بود.
همه کشورها دارای مشکلاتی هستند، هیچ کشور یا ملت یا فردی را نمی شناسیم که دارای مشکل نباشد.
مشکلات کشورها و ملت ها بر دو صنف است.
صنف اول: عده ای بخاطر آنکه در مسیر تعالی خود و کشورشون حرکت نکرده اند دچار مشکل گشته اند، این گونه مشکلات موجب خار و ذلت آن کشور خواهد شد و تحمل این مشکلات قابل تحسین نیست.
صنف دوم: عده ای بخاطر آنکه در مسیر رشد و تعالی قرار گرفته اند دچار موانع و مشکلاتی شده اند، این گونه مشکلات موجب سربلندی آن فرد خواهد شد. و تحمل اینگونه از مشکلات قابل تحسین است و باعث بروز و رشد استعدادهای نهفته انسانی خواهد گشت. فرض کنید دانشجوی برای آنکه بتواند بهتر به کشورش خدمت نماید خود را غرق مطالعه و تحقیق و پژوهش می نماید، قطعا سختیهای بی شماری را تحمل می کند. ولی نتیجه این سختیها ، سربلندی است.
کشور ما هم در مسیر رشد و تعالی است، قعطعا ما نسبت به 30 سال قبل رشد چشمگیری داشته ایم. روزی از روزها در صفخات تاریخ این کشور، ایران هیچ چیز قابل تحسینی نداشت. اما امروزه ما چیزهای زیادی که قابل تحسین باشد را در جامعه خود می بینیم.هر چند اینها کافی نیست. اما پیشرفت کرده ایم.
مشکلات کشور را باید با استعداد جوانان مسلمان ایرانی حل نمود.
توهین به استعداد داخلی جوانان و نادیده گرفتن آنان گناه نابخشنودی خواهد بود.
ماهیت انقلاب اسلامی شکوفا نمودن استعداد انسانهاست. حرف انقلاب اسلامی انست که بگذارید انسانها و نیروهای خدادای آنان در راستای خدمت به بشریت شکوفا شود.
در جریانات اخیر( بحث مذاکره با آمریکا، رفع تحریم و...) بعضی از روزنامه ها و ژورنالیست ها چندان خدمتی به انقلاب اسلامی و استعداد داخلی ننموده اند ، بعضی از تیر روزنامه ها و مطالب روزنامه ها حاکی از آن بود که تنها راه حل مشکلات داخلی کشور، تعامل با غرب و در آن سوی مرزها نهفته است.در حالی که این دیدگاه ما را به ذلت و خواری می کشاند.
حرف ما این است که اگر از دیگران ( حال هر کشوری که می خواهد باشد) بخواهیم که مشکلات داخلی ما را حل کند، این خود مشکل بزرگتری است که حل آن به این سادگی ها نخواهد بود.
نکته آخر؛
هر انسانی که در صدد ارتقای کرامت انسانی باشد و استعداد داخلی جوانان ایران زمین و امت های اسلامی را به رسمیت بشناسد آن انسان در نزد ما مورد احترام و تکریم است.
تشکل اسلامی ما جزء هزاران شبنمی است که بر دشت سر سبز ایران زمین فرود می آید تا بلکه بتواند به اندازه خودش در سرسبز بودن کشور عزیمون ایران نقشی را ایفا نماید.ایمانی راسخ به توانایی ها و همت جوانان امت های اسلامی داریم.و پیروزی حقیقی را زمانی می دانیم که همه دولت مردان و نخبگان جامعه به استعداد جوانان امت اسلامی ایمان بیاورند.
جناح بازی و دسته بندی های موجود در جامعه در تشکل ما جایگاهی ندارد، یکی از معیارهای اساسی و حیاتی که یک عضو تشکل باید داشته باشد این است که علاوه بر آنکه به توانایی دیگران احترام می گذارد، توانایی ها و استعداد داخلی جوانان کشور خودش را و امت اسلامی را به رسمیت بشناسد.
اگر در بعضی از مراحل دچار شکست شده ایم بخاطر آن بود که در آن مرحله،بیش از آنکه چشم به نیروی داخلی داشته باشیم چشم به دست دیگران داشته ایم.
هر انسانی که در صدد ارتقای کرامت انسانی باشد و استعداد داخلی جوانان ایران زمین و امت های اسلامی را به رسمیت بشناسد آن انسان در نزد ما مورد احترام و تکریم است.
تشکل اسلامی ما جزء هزاران شبنمی است که بر دشت سر سبز ایران زمین فرود می آید تا بلکه بتواند به اندازه خودش در سرسبز بودن کشور عزیمون ایران نقشی را ایفا نماید.ایمانی راسخ به توانایی ها و همت جوانان امت های اسلامی داریم.و پیروزی حقیقی را زمانی می دانیم که همه دولت مردان و نخبگان جامعه به استعداد جوانان امت اسلامی ایمان بیاورند.
جناح بازی و دسته بندی های موجود در جامعه در تشکل ما جایگاهی ندارد، یکی از معیارهای اساسی و حیاتی که یک عضو تشکل باید داشته باشد این است که علاوه بر آنکه به توانایی دیگران احترام می گذارد، توانایی ها و استعداد داخلی جوانان کشور خودش را و امت اسلامی را به رسمیت بشناسد.
اگر در بعضی از مراحل دچار شکست شده ایم بخاطر آن بود که در آن مرحله،بیش از آنکه چشم به نیروی داخلی داشته باشیم چشم به دست دیگران داشته ایم.
ایران اسلامی این شان و قابلیت را دارد که بر مرتفع ترین قلل پیشرفت و تعالی دست یابد.
به امید چنین روزی
به امید چنین روزی
