هنرمند یا بازیگر
با عرض سلام و ادب خدمت دوستان گرامی
اگر هنربه این است که من بتوانم ادای فلان شخصیت را بگونه ای در آورم که منجربه متحیرالعقول شدن مخاطبان شود،یا شخصیتی از خود در مقابل لنز دوربین ها نشان دهم که هیچ جای دنیا مثل آنرا ندیده باشید و.... این را بدانیم ما هنر را ذلیل و خوار نموده ایم.
براستی هنرمند کیست؟آیا فرقی بین هنرمند و بازیگر وجود دارد؟
انسان های مذهبی بخاطر تبعیت آنان در مسائل عملیه از مراجع عظام بارها مورد سرزنش واقع شده اند که این کار شما مساوی با تقلید است و تقلید در شان انسان نیست،هرچند پاسخهای روشنانه به ذهن های جویای حقیقت و جوابهای دندان شکنانه به شبهه گران معارض در این قضیه وجود دارد، اما سوالی که از ذهنم می جوشد اینست که چرا کسی به بازیگران ما نمی گوید، کار شما تقلید است و در شان انسان نیست.آیا حرکات و مدل بازیگران چیزی جز تقلید است.(کافی است به مصاحبه ها یا عکس های عده ای در جشنوارها و... نگهی اندازید) فکر نشود که نویسنده این مطلب با عرصه سینما و بازیگری بیگانه است، یا نمی داند اسکار چیست  یا دلش برای درخشش سینمای ایران نمی تپد و از این جور حرفها،نه اینگونه نیست ،بحثم نه در رد کسی است نه در پذیرش کسی....!!!  آیا فرقی بین هنرمند و بازیگر وجود دارد یا نه؟
اگر قرار باشد که فلان بازیگر وطنی به مانند فلان بازیگر خارجی(که هیچ سنخیتی با ملیت و مذهب ما ندارد) در فریم به فریم فیلم همانند او نقش ایفا کند(و به مانند او حلال و حرامها را نادیده بگیرید)  ،پس هنر این فرد چه می شود؟
فردی در مقابل لنز دوربین چند دقیقه ای بازی می کند سوالم اینجاست آیا این چند پلان باید با فرهنگ و اداب و تمدن ما سازگاری داشته باشد یا نه ؟
 عده ای در جواب می گویند: جایگاه فرهنگ و تمدن و دین در ساختار زندگی بازیگران هیچ جایی ندارد بلکه او بازیگر است و باید بازی کند....!
 نظر جنابعالی را نمی دانم اما به نظر این حقیر این دسته از بازیگران جزء همان تقلیدگرانی هستند که برای آنکه نامشان در این بخش حک شود پا روی فرهنگ و ملیت و دیانت خود می گذارند ، او دیگر هنرمند نیست او بازیگر است.
انسان هنرمند یک موی کوخ نشینان را به کاخ نشینان عوض نمی کند بخاطر اینکه در ذات هنر بشر دوستی و مبارزه با ظلم وفساد و فحشا نهفته است.من قصد یک طرفه رفتن به قاضی و راضی برگشتن را ندارم اما سوالی یا مطلبی که ذهن مرا می خاراند و به خود مشغول می سازد این است که چرا تقلید بی چون و چرا از دیگرانی که هیچ سنخیتی با فرهنگ و ملیت ما ندارند در رفتار یکسری از بازیگران نهفته است؟
روی سخنم با فلانی نیست که برای اسکار له له می زند ، اسکار نوش جانش، انشاءالله به مراد دل خویش خواهد رسید ، از همینجا به او تبریک می گویم.
روی سخنم به آنانی است که هر از چندگاهی با بی هنری شان پنجه وحشی خود را بر صورت هنر می کشانند. هنرمند دردی دارد همچون نوای نی ، شرحه شرحه و دل سوزان ، ایکاش خدای متعال این اجازه را به ما می داد تا بتوانیم دل هنرمند را با دو چشم بی سوی خود ببینیم ... همه اش درد و الم.در ظاهر او دوربین به دوش است اما در باطن او علم بدوش است که رسالتش مبارزه با ظلم وفساد و دروغ و فحشاست که بر پیکره ملول بشری چنبره انداخته اند.
آری هنرمند درد دارد، از اینکه بر عامه بشریت توسط عده ای قلیل ظلم و جفا می شود در تاب و تب می سوزد ،هنرمند جایزه خود را از دستان مظلومان و بیچارگاه دریافت می کند، هنرمند گدای تبسم  چند انسان بی درد نیست.هنرمند از اینکه می بیند جوانان قافله بشری سرگرم سکس و ابتذال شده اند غمگین است و رسالت خود را در راه مبارزه با فحشا  می داند بهمین خاطر هیچگاه با فاحشه های هرزه و همه گرد روی خوش نشان نمی دهد.
آه چقدر دلم لک می زند برای در اوج بودن سینمای ایران،
سخن پایانی ام ؛
هنرمند کسی است که پیوند ناگسستنی بین رفتارو اعتقادات و فرهنگ و دیانت او در تمام لحظات زندگی وجود دارد و بازیگر کسی است که هیچ سنخیتی بین حرکات و اعتقادات دینی و تمدنی او وجود ندارد.
امید است که مردان عرصه سینمای ما مملو از هنرمندانی باشد که بتوانند در تمامی جشنواره ها و ....شرکت نمایند و از تمدن و دیانت کشور عزیزم ایران دفاع نمایند.
بعلت کمی وقت نتوانستم چیزهای زیادی بنویسم اما در پست بعدی عنوان پستم این خواهد بود که : چه نسبتی بین ...... و بازیگران ایرانی پناهنده به هالیوود وجود دارد؟
لازم به است که من گوشم را برای شنیدن صدای مخالف تیز کرده ام.